ΑΣ ΘΥΜΩΜΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ.

Την εντύπωση ότι διακατέχεται από άγχος έδωσε εχθές, κατά την πρώτη προεκλογική του συνέντευξη ο απελθών πρωθυπουργός κύριος ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ. Και είναι απόλυτα λογικό, αφού το τέχνασμα που εφάρμοσε για να εξουδετερώσει σε μια κίνηση την εσωτερική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον έχει αρχίσει να στρέφεται ως μπούμερανκ εναντίον του. Η διαρροή σημαντικών στελεχών από τις τάξεις του κόμματός του, έχει αρχίσει πλέον να λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις και ο Αλέξης μάλλον δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Επιπλέον η παραμονή του ΕΝΦΙΑ και των υπόλοιπων βαριών φορολογικών μέτρων πιθανά να οδηγήσει πολλούς από τους ψηφοφόρους της 25ης Ιανουαρίου, ξανά πίσω στα κομματικά τους στρατόπεδα. Φυσικά θεωρούμε ότι ο Αλέξης δεν πανικοβάλλεται και ως έμπειρος πολιτικάντης και λαοπλάνος καθ εικόνα και ομοίωση του Ανδρέα Παπανδρέου, έχει ήδη προκαθορίσει τις κινήσεις του κατόπιν του εκλογικού αποτελέσματος. Προς το παρόν έντεχνα ελίσσεται και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά, προσπαθώντας αφ ενός μεν να προσελκύσει τους δυσαρεστημένους του Κέντρου, τους εξαγριωμένους με την απόλυτα υποτελή και δουλοπρεπή διαπραγμάτευση των Σαμαρά Βενιζέλου, δημιουργώντας όπως έχουμε προ ημερών αναφέρει, την ψευδαίσθηση ότι αυτός καταλήγει σε συμφωνία κατόπιν διαπραγμάτευσης επιτυγχάνοντας το μη «χείρον βέλτιστον», αφ ετέρου δε διατηρώντας το προφίλ –έστω και κατακερματισμένο- του επαναστάτη που δυσκολεύει την Ευρώπη των κεφαλαιοκρατών. Τώρα ποιες θεωρούμε ότι θα είναι αυτές οι κινήσεις , κατόπιν εκλογών. Κατ αρχάς δεν δίνουμε καμία απολύτως σημασία στα γκάλοπ και στις «ψαλίδες» γιατί όπως έχει ήδη αποδειχθεί απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Ο Αλέξης θα διατηρήσει ένα υψηλό ποσοστό, φυσικά σε καμία περίπτωση αυτοδυναμίας, μικρότερο από τις εκλογές του Ιανουαρίου, αλλά με σημαντική διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία. Επίσης πιστεύουμε ότι αυτή τη φορά η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ –σε περίπτωση φυσικά που εισέλθουν στο κοινοβούλιο- θα είναι ανεπαρκής. Τι του μένει λοιπόν να κάνει; Είτε να αποσυρθεί από το πολιτικό παρασκήνιο αποδεχόμενος την παταγώδη αποτυχία του, απαξιωμένος από εχθρούς και φίλους, είτε να προχωρήσει σε συμμαχίες. Σε μια κυβέρνηση συνασπισμού. Φυσικά ως προτεραιότητα και άμεση αναγκαιότητα θα προβληθεί η ανάγκη σωτηρίας της Πατρίδας και η οικονομική εξελικτική πορεία, καθώς και η κρίσιμη χρονικά στιγμή των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους που απαιτούν μια άμεση λύση. Μια κυβέρνηση ας το πούμε…. «Εθνικής Σωτηρίας». Ας χαρακτηρίζει ο κύριος Μεϊμαράκης τον Αλέξη ως αμετανόητο και ότι αρνείται κάθε πρόσκληση, Εθνικής συνεννόησης. Ας τον βλέπει απόμακρο και αδιαπραγμάτευτο. Ο ένας ως επαίτης παρακαλά τον άλλον, ο οποίος του στρέφει τα νώτα. Εμείς όμως θεωρούμε ότι η κατάσταση θα εξελιχθεί προς όφελος και των δυο, προς όφελος των δανειστών και προς βλάβη του Ελληνικού Λαού. Ο Αλέξης μην μπορώντας να εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, θα κάνει νεύμα στον Βαγγέλη που θα έλθει τρέχοντας για να πάρει την καρεκλίτσα του. Ας το συνειδητοποιήσουν επιτέλους όλοι, ότι η αστική δημοκρατία και η αριστερά είναι οι δυο διαφορετικές όψεις του αυτού νομίσματος. Πολιτικάντηδες του καναπέ και θεράποντες των συμφερόντων των διεθνών τοκογλύφων και δανειστών που διακρίνονται για τον ανθελληνισμό και τις προδοτικές τους τάσεις. Αυτός ο Τόπος για να σωθεί, να απελευθερωθεί και να «απολυμανθεί» από οικονομικούς εγκληματίες και τριτοκοσμικός παρείσακτους πρέπει απαραίτητα να κυβερνηθεί από Έλληνες Πατριώτες, ανθρώπους με ήθος και υψηλό φρόνημα, που θα ενθαρρύνουν και θα εμπνεύσουν τον Λαό ώστε μέσω της σκληρής ομαδικής εργασίας να οικοδομήσει ένα λαμπρό μέλλον, ελεύθερος, ανεξάρτητος και προπαντός υπερήφανος.